بزرگنمايي:
فصل تجارت - رئیس جمهوری وقت ونزوئلا مبنای سیاست خود را سوسیالیستی می‌دانست و در سخنرانی‌های خود اعلام می‌کرد که کشور را به سمت ایجاد یک جمهوری سوسیالیستی سوق می‌دهد. چاوز پیش از آنکه مجدداً و برای بار سوم به عنوان رئیس‌جمهوری ونزوئلا برگزیده شود نیز قول داده بود سوسیالیسم را در این کشور نهادینه کند.
آینده نگر/ متین‌دخت والی نژاد «باید هرآنچه را تاکنون خصوصی شده، ملی کرد.» و شنبه 8 ژانویه (18 دی) سال 1385 هوگو چاوز، رئیس‌جمهور وقت ونزوئلا مطرح کرد که تمامی شرکت‌های خصوصی این کشور مجدداً دولتی شوند.
زمانی که چاوز برای نخستین بار در سال 1999 به قدرت رسید، خود را به بیشتر به عنوان رهبر «راه سوم» می‌دید؛ گرایشی به سوی شخصیت‌هایی مانند تونی بلر و آنتونی گیدنز وجود داشت. او همچنین به‌شدت تحت‌تاثیر میراث ملی‌گرایانه بولیواری که برای ونزوئلا جایگاه ویژه‌ای دارد و تجربه‌ها و محدودیت‌های سیستم پانتو فیجو بود که از سال 1958 کشور براساس آن اداره می‌شد.
ونزوئلا در دهه 1960 میلادی پیگیر متنوع کردن درآمدهای خود بود تا با توسعه دیگر بخش‌های اقتصاد به جز نفت، گرفتار «نفرین منابع» نشود. با این حال، در دهه 70 بهای طلای سیاه چنان خیز گرفت که انگار سیل پول همیشه ادامه خواهد داشت. ونزوئلا که سال‌ها دموکراسی پایداری را به خود دیده بود، نتوانست چنان که باید اقتصاد خود را گونه‌گون کند اما مردم‌سالاری و رشد اقتصادی، آن را تبدیل به یکی از نمونه‌های حاکمیت در منطقه کرد. اما با اهمیت ندادن به بخش خصوصی و نادیده گرفتن این بخش، اقتصاد این کشور وارد رکود شد.
یکی از اشکالات این کشور توجه و وابستگی به درآمد نفتی بود. به طوری که دولت تمامی آن را در دست داشت و شرکت‌های خصوصی که در گذشته وجود داشتند نیز با سیاست‌های دولت از بین رفتند.
هوگو چاوز رئیس‌جمهوری سابق ونزوئلا ضمن اعلام تصمیم خود مبنی بر ملی کردن شرکت مخابرات این کشور افزود: «باید هرآنچه را تاکنون خصوصی شده، ملی کرد».
چاوز در سخنانی که پس از سومین سوگند خود در مقام رئیس‌جمهوری ایراد می‌کرد، گفت: ضروری است که تمام بخش‌هایی که پیش از سال 1999 خصوصی شده‌اند، تحت کنترل مجدد دولت درآیند. کشور باید تمامی بخش‌های استراتژیک تمامیت ارضی، امنیتی ودفاعی را مجدداً از آن خود کند. اما به طوری که کارشناسان معتقدند، سیاست‌های بد دولت و دزدی گسترده از پول عموم ازسوی سیاستمداران فاسد متحد دولت‌های چاوز و مادورو در ونزوئلا موجب بحران این کشور شد.
چاوز شرکت‌های مخابرات، آب و برق ونزوئلا به عنوان مراکزی می‌دانست که باید تحت کنترل دولت درآیند. چاوز گفت: زمانی که CANTV (شرکت ملی تلفن‌های ونزوئلا که 6 درصد در شرکت مخابرات این کشور سهم دارد) در سال 1991 خصوصی اعلام شد، بسیاری از مقامات این اتفاق را اشتباه دانستند. روند رو به رشد استخراج مواد خامی که در کف بستر رودخانه اورینوکو قرار دارند نیز باید تحت کنترل دولت قرار گیرد. اعلام ملی کردن این بخش‌ها فقط نمونه‌ای کوچک از آن چیزی است که در دوران ریاست سومش رخ داد.
او بر این باور بود که در صورت تفویض اختیارات بیشتر از سوی مجلس به رئیس‌جمهور، روند دولتی کردن شرکت‌های خصوصی را نیز آغاز خواهد کرد و برای به اجرا درآوردن مجموعه‌ای از قوانین انقلابی از مجلس درخواست اختیارات ویژه‌ای کرد. به طوری که در همین چارچوب و با اخذ اختیارات ویژه، بانک مرکزی ونزوئلا را نیز تحت نظارت دولت درآورد.
رئیس‌جمهوری وقت ونزوئلا مبنای سیاست خود را سوسیالیستی می‌دانست و در سخنرانی‌های خود اعلام می‌کرد که کشور را به سمت ایجاد یک جمهوری سوسیالیستی سوق می‌دهد. چاوز پیش از آنکه مجدداً و برای بار سوم به عنوان رئیس‌جمهوری ونزوئلا برگزیده شود نیز قول داده بود سوسیالیسم را در این کشور نهادینه کند.
درواقع یک دوره طولانی قیمت‌های بالای جهانی برای صادرات مواد خام، مواد معدنی، نفت، گاز و محصولات کشاورزی موحب شکوفایی اقتصادی این کشورها شد. این جهش جهانی قیمت‌های کالاهای پایه، درآمد کشورهای آمریکای لاتین را افزایش و به دولت‌های آنها، ظرفیت اقتصادی افزایش هنگفت هزینه‌های عمومی و بسط یارانه فقرا به سطوحی بی‌سابقه را داد. شکوفایی اقتصادی این کشورها در دهه گذشته بیش از هرچیزی ناشی از عوامل خارجی بود و اما همان‌طور که شرایط کنونی ونزوئلا نشان می‌دهد سیاست‌های اقتصادی دولت‌های پوپولیست، ناپایدار و حتی مضر از کار درآمده است. گفته می‌شود سیاست‌هایی به نام «چاویزمو» باعث نابودی اقتصاد این کشور شد.
