فصل تجارت - دنیای اقتصاد: سنجش کمی هر پدیده قابل اندازهگیری از جمله امکانات فرهنگی، نیازمند رصد و آمارگیری دقیق از داشتههاست. با استفاده از این آمار نه تنها میتوان به تعداد سالنهای کنسرت، نمایش فیلم و تئاتر، و کتابخانهها پیبرد و آن را با استانداردهای جهانی مقایسه کرد، بلکه از آن مهمتر بر حسب تراکم امکانات در شهرهای مختلف میتوان به میزان رعایت شدن یا نشدن عدالت فرهنگی پی برد. با اینکه از سال 1379 که براساس قانون برنامه سوم توسعه، سرشماری فضاهای فرهنگی کشور انجام شد، اقدام متمرکزی برای گردآوری اطلاعات برای مدیریت آمار این فضاها صورت نگرفته و تاکنون با فقدان آمار دقیق درباره فضاهای فرهنگی کشور مواجه بودهایم، اخیرا در مجموعه چهارجلدی «اطلس فضاهای فرهنگی و هنری ایران» که توسط انتشارات موسسه «کمک به توسعه فرهنگ و هنر» عرضه شده، وضعیت دسترسی مردم به این مراکز فرهنگی در سراسر کشور بررسی شده است که میتواند ارزیابی واقعبینانهتری به دست دهد، زیرا برخلاف انتظار گاه آنچه از این آمارها برمیآید نشان از آن دارد که در برخی از شهرهای برخوردار و توسعهیافته و محلهها که علیالظاهر بسیار برخوردارند، با فقر مضاعف دسترسی به فضاهای فرهنگی مواجهیم. همچنین درمییابیم در برخی شهرستانها امکانات فرهنگی به حدی ناچیز است که نمیتوان آن را در آمار به حساب آورد.
-
چهارشنبه ۲۸ ارديبهشت ۱۴۰۱ - ۰۰:۰۹:۰۳
-
۶۹ بازدید